تاریخچه مصرف لبو
لبو غالباً در سواحل اروپایی و آسیایی یافت می‌شود. تا قبل از اینکه یونانی ها به کاشت لبو بپردازند، فقط برگ لبو خورده می شد. بعد از دهه اول سال ۱۴۰۰ میلادی، مصرف لبو در غذاهای انگلیسی رواج یافت. لبو انرژی کمی دارد و فرم خام آن منبع عالی فولات است، ضمن آنکه تامین کننده مقادیری آهن نیز می باشد. وجود مواد مغذی کلیدی، Bc ،C ،Fe و فیبر و آنتوسیانیدین از خواص لبو است.
| فواید اصلی: کمک به کاهش خطر تولد نوزادان با نقص لوله عصبی (اسپاینا بیفیدا)، کمک به کاهش خطر بروز بیماری های قلبی عروقی، کمک به حفظ سطح کلسترول خون مفید برای تجدید ذخایر انرژی عضلات خسته |
چه مقدار مصرف کنیم؟
وزن سه لبوی پخته شده کوچک حدود ۱۰۵ گرم است که این مقدار حدود ۵۳% از فولات مورد نیاز روزانه توصیه شده بدن را تامین می‌کند.
ویژگی های شفابخشی
مصارف سنتی:
یونانی‌ها و رومیان باستان از لبو برای کاهش تب استفاده می‌کردند. مدت هاست که خاصیت تصفیه کنندگی لبو توسط درمانگران گیاهی شناخته شده است. ضمنا معتقدند که لبو باعث تحریک کبد، کلیه، مثانه، طحال، روده و تحریک سیستم لنفاوی می‌شود. همچنین سیستم ایمنی را در مبارزه با ویروس‌ها تقویت می‌کند. در طب چینی لبو را برای تقویت عملکرد قلب و آرام کردن روح، تصفیه خون و درمان کم کاری کبد موثر می دانند. همچنین لبو برای تنظیم هورمون‌ها در دوران یائسگی زنان استفاده می شود.
فواید خاص
نقص لوله عصبی: (Spina bifida)
زنان باردار و زنانی که قصد بارداری دارند، باید دریافت فولات خود را از طریق دریافت مکمل اسید فولیک و غذاهای غنی از فولات، نظیر لبو افزایش دهند. دریافت فولات به مقدار کافی، باعث کاهش خطر تولد نوزادان با نقص لوله عصبی می شود. فرآیند طبخ باعث کاهش مقدار فولات موجود در لبو می شود. اما از آنجایی که بعد از فرآیند طبخ، هر ۱۰۰ گرم لبو می تواند تا ۱۱۰ میکروگرم فولات را تامین کند، بنابراین لبوی پخته نیز به عنوان یکی از غنی ترین منابع فولات برای انسان محسوب می شود. لازم به ذکر است که در ترشی لبو، تقریباً تمامی خواص لبو از بین می رود.
بیماری قلبی:
از آنجایی که مقدار اسید فولیک موجود در لبو بسیار بالاست، این سبزی می تواند در کاهش خطر بیماری قلبی عروقی بسیار مفید باشد. در واقع، دریافت کافی فولات باعث کاهش سطح هموسیستئین، یکی از عوامل خطر ابتلا به بیمار‌های قلبی عروقی می گردد.
افزایش سطح کلسترول خون :
لبو دارای فیبر محلولی است که به کاهش سطح کلسترول LDL کمک می کند. در ضمن کاروتنوئیدها و فلاونوئید‌های موجود در لبو نیز از تشکیل کلسترول LDL و تخریب دیواره سرخرگ ها که به دنبال اکسیداسیون رادیکال های آزاد ایجاد می شود، جلوگیری می کنند. بنابراین، می توان گفت که یکی دیگر از خواص لبو، کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی و سکته قلبی است.
تخلیه ذخایر عضلانی:
از آنجا که نمایه گلیسمی GI لبو ۶۴ است، بنابراین به سرعت هضم و جذب جریان خون می شود و قند خون را بلافاصله افزایش می دهد. از این رو، لبو از جمله مواد غذایی است که برای ورزشکاران بعد از انجام تمرینات سنگین ورزشی و به منظور تامین ذخیره انرژی عضلات در کوتاه ترین زمان ممکن، بسیار مناسب است. انرژی زایی لبوی پخته در سوپ و یا ترشی لبو تفاوتی با انواع آب پز و کبابی شده ندارد.
| احتیاط! از آنجا که برگ لبو دارای مقداری اسید اگزالیک است، بنابراین مصرف بیش از حد آن با جذب کلسیم تداخل نموده و باعث ایجاد سنگ کلیه می شود. |
