بیوتین

بیوتین

یکی دیگر از اعضای مهم خانواده ویتامین های گروه B ، ویتامین B7 یا ویتامین H به نام بیوتین است. بیوتین نیز همانند سایر اعضای خانواده گروه ویتامینی B محلول در آب بوده، میزان ذخیره آن در بدن اندک است و باید به صورت روزانه از طریق رژیم غذایی به بدن برسد.

فعالیت های بیوتین

بیوتین نیز همانند دیگر ویتامین ها وظیفه انجام فرایندهای مهم سلولی و بیوشیمیایی کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها را عهده دار است و برای انجام این وظایف ارتباط تنگاتنگی با دیگر ویتامین ها مانند B12 ، B9 و B5 دارد.

دریافت مرجع رژیمی

بر اساس داده های آزمایشگاهی و تجربی، میزان دریافت روزانه بیوتین بر اساس سن و جنس و شرایط فیزیولوژیک متفاوت است؛ اما به صورت میانگین در حدود ۳۵ تا ۷۰ میکروگرم در روز برای افراد سالم و بزرگسال می باشد.

همچنین ببینید:

ویتامین B1 ( تیامین )


مقادیر معین بر اساس سن و جنس و وضعیت فیزیولوژیک در افراد مختلف متفاوت است که مقادیر آن بر حسب میکروگرم در روز در جدول زیر بیان شده است.

منابع حاوی بیوتین

اکثر منابع غذایی حاوی بیوتین هستند. اما از جمله مهم ترین منابع حاوی بیوتین می توان به تخم مرغ، ماهی، اعضای احشایی(مانند:دل، قلوه،جگر و مغز)، گوشت، آجیل ها، و برخی منابع گیاهی مانند سیب زمینی اشاره کرد.


میزان بیوتین موجود در منابع غذایی بسیار متفاوت است. به عنوان مثال تنوع گیاهان در فصول مختلف سال بر میزان سطح بیوتین منابع گیاهی تاثیرگذار است. همچنین برخی فرآیندهای مربوط صنایع غذایی نظیر پاستوریزه کردن و کنسرو کردن مواد غذایی سبب کاهش بیوتین مواد غذایی می گردد.


بیوتین در منابع غذایی به صورت آزاد وجود ندارد و به صورت باندشده با برخی پروتئین ها می باشد. به عنوان مثال در سفیده تخم مرغ پروتئینی به نام آویدین جود دارد که در اتصال با بیوتین می باشد. آویدین مانع جذب بیوتین از روده می شود و به همین دلیل است که افرادی که بعضا از تخم مرغ های نیم پز و یا خام استفاده می کنند با کمبود بیوتین مواجه می شوند.

همچنین ببینید:

ویتامین B6 یا پیریدوکسین

پروتئین آویدین به گرما حساس است و بر اثر حرارت دناتوره (تخریب) می شود و بیوتین آن موقع می تواند در دسترس روده جهت جذب قرار بگیرد.

کمبود بیوتین


کمبود بیوتین به تنهایی بسیار نادر است. افراد با مصرف منابع غذایی مختلف در انواع رژیم های استاندارد، بیوتین مورد نیاز خود را می توانند تامین کنند. از جمله علائم کمبود بیوتین می توان به درماتیت سبوروئیک (نوعی عارضه پوستی که با پوسته پوسته شدن همراه است)، ریزش مو و فلجی اشاره کرد. اختلال جذب بیوتین در بیماری های دستگاه گوارش مثل بیماری های التهابی روده یا فقدان اسید معده نیز رخ می دهد.


از جمله گروه های در معرض خطر کمبود بیوتین می توان به بیمارانی که تغذیه وریدی ناکامل دارند، شیرخوارانی که شیرمادرانشان حاوی مقادیر بسیار پایین ویتامین می باشد، افرادی که به صورت مزمن الکل مصرف میکنند اشاره کرد.

مسمومیت با بیوتین
مصرف بیوتین با دوزهای بالا مشکلی برای بدن به وجود نمی آورد و مسمومیتی از بیوتین تا به حال گزارش نشده است.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نوزده − یک =

Call Now Buttonتماس با ما