کروم
یکی دیگر از املاح مهم و ضروری برای بدن انسان جهت حفظ شرایط طبیعی (هومئوستاز) و انجام فرایندهای مختلف درون سلولی کروم می باشد.
کروم عنصر فلزی است که در فرایندهای مهم بدن مانند متابولیسم قندها، چربی ها و پروتئین ها دخالت دارد و سبب تقویت فعالیت متابولیسمی آنها می‌شود.
بیشترین سهم ذخیره ای کروم در بدن در بافت های استخوان، کبد، طحال و کلیه است.
کروم به واسطه برخی ترکیبات مانند اگزالات و آسکوربات می‌تواند جذب بیشتر و موثرتری داشته باشد.
اگزالات ترکیب اسیدی است که در منابع مانند سبزیجات به وفور یافت می‌شود.
آسکوربات یا ویتامین سی هم دیگر ترکیب اسیدی است که سبب بهبود جذب کروم از دستگاه گوارش می گردد که در انواع میوه‌ها مانند مرکبات به فراوانی وجود دارد.
وجود آهن و روی در مواد غذایی می‌تواند از جذب کروم ممانعت به عمل آورد زیرا این عناصر در رقابت با یکدیگر برای جذب شرکت می کنند که طبیعتاً ظرفیت جذب یکدیگر را کاهش می دهند و بهتر است هنگامی که از منابع حاوی کروم استفاده می‌شود از منابع حاوی آهن و یا روی اجتناب شود.
مصرف مقادیر بالای آنتی اسیدها سبب کاهش قابل توجه در کروم موجود در بافت ها و ادرار می گردد.
چرا که کروم موجود در مواد غذایی پس از تغییراتی در معده که روی آن اتفاق می‌افتد قابلیت جذب را در روده پیدا می‌کند و در صورت مشکل در مرحله آماده سازی در معده، کروم جذب نشده و به همان صورت دفع می شود.
برخی داروها نظیر آسپرین و ایندومایسین سبب افزایش جذب کروم از دستگاه گوارش می گردند.
۹۸ درصد دفع کروم از طریق مدفوع و مابقی از طریق ادرار و تعریق انجام می شود.
افرادی که ورزش شدید می کنند یا جراحت بدنی دارند و یا در استرس‌های مزمن به سر می‌برند، بیشتر از حد معمول کروم را دفع می کنند و این افراد کاندیداهای مناسبی برای مواجهه با کمبود کروم می باشند.
بیشتر ببینید:
منابع حاوی کروم
از جمله منابع غذایی حاوی کروم می توان به مخمر، آبجو، جگر، غلات کامل، غذاهای دریایی، انواع گوشت ها و سبوس ها اشاره کرد.
مقادیر دقیق کروم موجود در منابع غذایی در جدول زیر به صورت دقیق تشریح شده است.
بیشتر ببینید:
دریافت مرجع رژیمی
میزان دریافت مشخص شده برای کروم در افراد مختلف با توجه به سن و جنس و وضعیت فیزیولوژیک متفاوت است؛ اما به طور میانگین بین ۱۱ تا ۳۵ میکروگرم در روز تعیین شده است که در جدول زیر به شرح دقیق مشخص شده اند.
کمبود کروم
کمبود کروم عموما با مقاومت بدن به انسولین و ایجاد دیابت نوع۲ و بروز برخی اختلالات در چربی بدن بروز می کند.
مسمومیت با کروم
مسمومیت با کروم خیلی شایع نیست ولی در افرادی که از دوزهای بالای مکمل پیکولینات کروم را استفاده می کنند که این مکمل بیشتر مورد استفاده ورزشکارانی مثل وزنه برداران است، موجب جراحت های پوستی می گردد.
